Obliczenie terminu rozwiązania jest nieco bardziej skomplikowane. Warto jednak pamiętać, że zarówno aplikacje, jak i ginekolog są w stanie ocenić jedynie przybliżony termin porodu.

Ciąża u człowieka trwa ok. 280 dni, co przekłada się na okres 9 miesięcy. Co ciekawe, czasu trwania ciąży nie liczy się od momentu połączenia komórki jajowej z plemnikiem. Reguła Naegelego mówi o tym, że początkiem ciąży jest pierwszy dzień ostatniej miesiączki kobiety.

Okres ciąży dzieli się na 3 trymestry. Pierwszy z nich – kluczowy dla utrzymania ciąży i zwykle dość trudny dla kobiety (ze względu na mdłości, zmęczenie i lekkie bóle podbrzusza) – trwa do końca 13 tygodnia ciąży. W tym czasie dochodzi do wytworzenia najważniejszych organów dziecka. Drugi trymestr rozpoczyna się w 14 tygodniu i trwa do końca 26 tygodnia. To, według wielu kobiet, tzw. „złoty okres”, kiedy ustępuje większość dokuczliwych dolegliwości, a poziom energii znacznie się zwiększa. Ostatni, trzeci trymestr, rozpoczyna się od 27 tygodnia i trwa aż do porodu. Odbywa się on najczęściej między 40 a 42 tygodniem ciąży.

Wielu ginekologów dodaje, że istnieje także 4 trymestr ciąży. Tym mianem potocznie określa się okres połogu, w którym ciało kobiety wraca do stanu sprzed poczęcia. Świeżo upieczona mama musi spełnić się w nowej roli, jednocześnie doświadczając obkurczania macicy i pozbywania się tzw. odchodów poporodowych. Połóg trwa przeciętnie ok. 6 tygodni.

Ustalenie dokładnej daty porodu nie jest możliwe. Jednakże istnieje kilka metod, którymi kierują się zarówno lekarze, jak i przyszłe matki.

1. Reguła Naegelego – zakładając, że przeciętny cykl miesięczny trwa 28 dni, to jako pierwszy dzień ciąży uznaje się pierwszy dzień ostatniej miesiączki. W internecie można znaleźć wiele bezpłatnych kalkulatorów ciąży, za pomocą których bardzo łatwo da się ustalić przybliżony termin porodu. Należy jednak mieć na uwadze fakt, że reguła ta sprawdza się jedynie u kobiet, które mają bardzo regularne cykle. Według wzoru termin ten = pierwszy dzień ostatniej miesiączki + 7 dni – 3 miesiące + 1 rok.
2. Badanie USG – na pierwszej wizycie u ginekologa (powinna ona odbyć się do ok. 10 tygodnia ciąży), gdy lekarz na podstawie badania potwierdzi ciążę i poda przybliżony termin rozwiązania. Mierzy on wielkość pęcherzyka ciążowego oraz długość dziecka, określanego jako CRL (długość ciemieniowo-siedzeniowa).

Jak oblicza się termin porodu u kobiet, które mają nieregularne cykle? Jest to znacznie bardziej skomplikowane. Są jednak pewne sygnały, które wysyła ciało kobiety w ciąży, pomagające ustalić tę datę. Pierwszym z nich, widocznym przede wszystkim dla lekarza ginekologa, jest rozpulchnienie macicy – ma ona miejsce do ok. 8 tygodnia od momentu zapłodnienia. Drugim jest możliwość usłyszenia akcji serca (tętna). Jest ono znacznie wyższe niż u dorosłego człowieka (110–150 uderzeń na minutę). Za pomocą metody dopplerowskiej można je usłyszeć już od ok. 10 tygodnia ciąży. Trzecią, równie ważną, wskazówką są ruchy płodu. Rozpoczynają się one przeciętnie od ok. 20 tygodnia ciąży. Początkowo są subtelne, jednak z czasem przybierają na sile – są mocniejsze i nie da się ich pomylić ze wzdęciami czy gazami w jelitach.

Ustalenie daty porodu pozwala odpowiednio wcześnie przygotować się na przyjście na świat dziecka. Jest to bardzo ważne, przede wszystkim pod względem kompletowania wyprawki. Rodzaj ciuszków i dodatków w dużej mierze zależy od pory roku, w której ma miejsce poród.

Przeciętnie od 30. tygodnia ciąży kobiety rozpoczynają intensywne przygotowania. Jeśli decyzja o wyborze szpitala już zapadła, warto upewnić się, co należy spakować do torby porodowej. W większości placówek listy dla matki i noworodka są dostępne na stronach internetowych. Rozsądnym krokiem jest spakowanie torby do szpitala ok. 36 tygodnia ciąży. Pozwoli to uniknąć niepotrzebnego stresu i nerwów.

Istotnym czynnikiem jest także przygotowanie ciała i umysłu. Ginekolodzy podkreślają, że warto zainwestować w ruch, co może ułatwić akcję porodową. Dlatego po zakończeniu 1 trymestru ciąży kobieta powinna rozważyć regularne ćwiczenia fizyczne o niskim stopniu intensywności, najlepiej pod okiem doświadczonego fizjoterapeuty uroginekologicznego. Kluczowe są bowiem: wzmocnienie mięśni dna miednicy, nauka prawidłowego oddychania oraz profilaktyka przeciwzakrzepowa i bólów kręgosłupa. Przyszłe matki, które odczuwają bardzo duży stres – zarówno przed porodem, jak i nową rolą – mogą rozważyć afirmacje dla ciężarnych lub praktykowanie innych form medytacji.