Cokolwiek poczułaś po ujrzeniu na teście ciążowym dwóch magicznych kreseczek i potwierdzeniu tego wyniku przez lekarza, masz prawo do silnych wzruszeń. Trudno spodziewać się, żebyś nad nowiną, która całkowicie zmieni Twoje życie, przeszła, ot tak po prostu, do porządku dziennego. Daj sobie trochę czasu. Już wkrótce przekonasz się, jakie to niepowtarzalne uczucie: nosić pod sercem drugie życie.

• postaraj się dużo spać, aby nie być rozdrażnioną;
• rozpieszczaj się, nie zapominając o tym, że przyjemności muszą sprzyjać zdrowiu, jak np. jedzenie;
• zadbaj o ruch (joga, spacery , pływanie), dzięki czemu będziesz odprężona oraz wyciszona.

Pamiętaj o tym, teraz jesteś w centrum uwagi i możesz choć prze z chwilę poczuć się jak księżniczka, więc nie rezygnuj z pomocy innych. To pomoże przy gwałtownych huśtawkach nastrojów w I trymestrze.

• odczuwasz ból w podbrzuszu,
• zaczynasz nagle plamić lub krwawić,
• często oddajesz mocz i towarzyszy mu pieczenie lub ból,
• masz silne wymioty z bólem i/lub gorączką,
• masz biegunkę z krwi i śluzu.

Ma już wykształconą główkę, tułów, rączki i nóżki, rozwijają się palce u rączek i nóżek oraz uszka i oczy.

Podstawowym badaniem przesiewowym w diagnostyce chorób genetycznych jest USG wykonywane między 11. a 13. (+6 dni) tygodniem ciąży, w którym ocenia się prawidłowy rozwój dziecka oraz charakterystyczną tylko w tym przedziale ciąży przezierność karku (ang. nuchal translucency).

Zwiększona szerokość NT może wskazywać na choroby płodu, nie tylko genetyczne, a więc wymaga dalszego wyjaśnienia. Jeżeli wynik badania USG nie jest jednoznacznie prawidłowy, powinnaś skonsultować go ze swoim lekarzem.

• test PaPP-a – przesiewowe badanie surowicy krwi matki, wykonywane między 11. a 14. tygodniem ciąży dla określenia ryzyka wystąpienie zespołu Downa i dla innych aberracji chromosomowych. Wynik opisuje prawdopodobieństwo wystąpienia wady, np. 1/2500 – ryzyko niskie, 1/300 – ryzyko podwyższone, powyżej którego może być zlecona diagnostyka inwazyjna;
• test potrójny – po 15. tygodniu ciąży, którego wynik zwiększa dokładność wyniku testu PaPP-a.

Badania prenatalne zaleca się pacjentkom, jeśli:

• ukończyły 35. rok życia,
• poprzednia ciąża zakończyła się poronieniem lub porodem przedwczesnym,
• w rodzinie pacjentki lub rodzinie jej partnera występują choroby o udowodnionym podłożu genetycznym.

• biopsja kosmówki – wykonywana między 11. a 13. tygodniem ciąży, by skontrolować geny i chromosomy płodu;
• amniopunkcja – pobranie przez brzuch, drogą nakłucia płynu owodniowego po skończonym 15. tygodniu ciąży, wykazuje ewentualne nieprawidłowości liczby chromosomów.

Na powyższe badania zawsze kieruje lekarz ginekolog, często po konsultacji z genetykiem. Badania inwazyjne wiążą się ze zwiększonym o 1-2% ryzykiem utraty ciąży.

Maluch uczy się ssania i połykania – trenuje pijąc płyn owodniowy, który następnie wydala. Zaczynają się zawiązywać mięśnie, więc swobodnie pływa sobie w wodach płodowych.

Pod koniec pierwszego trymestru jest wielkości kurzego jajka. konkretnie wymiar CrL (między końcem główki a końcem pupki – nóżki są zwykle zgięte) 55 mm odpowiada ciąży około 12 tygodni.

Twój nos „zwariował” i wszystko mu się przestało podobać. Stajesz się coraz bardziej wrażliwa na zapachy. Niektóre z nich natychmiast przyprawiają Cię o mdłości, np. dym papierosowy lub smażone kotlety. ale nie koniec na tym. Twoje dziecko rośnie i macica naciska na pęcherz, co sprawia, że często odwiedzasz toaletę. Jest to szczególnie dokuczliwe w nocy, ale cóż, trzeba się przyzwyczaić.

Tak już będzie prawie do końca ciąży. Czujesz, że jest Ci ciepło. Nic dziwnego, temperatura Twojego ciała może podnieść się nawet powyżej 37° C. zaobserwujesz na twarzy i w innych miejscach, np. na brzuchu, ciemne przebarwienia, których intensywność może nasilać się w miarę rozwoju ciąży. To efekt dużych zmian hormonalnych, które teraz następują. Nie martw się – plamy znikną same niedługo po porodzie.

W kodeksie drogowym istnieje artykuł, który zezwala kobietom w widocznej ciąży na jazdę bez zapiętych pasów – to jedna z największych pomyłek przepisów ruchu drogowego.

Wsiadając do samochodu zawsze zapinaj pasy, w przeciwnym razie najmniejsza kolizja drogowa stanowić będzie zagrożenia dla Twojego życia i życia Twojego dziecka. Oto kilka wskazówek, które pozwolą Ci bezpiecznie prowadzić samochód.

Musisz swobodnie sięgać do pedałów, trzymać lekko ugięte ręce na kierownicy, która z kolei powinna być jak najdalej od brzucha. Nowoczesne samochody pozwalają na coraz więcej możliwości ustawień, zadbaj o swoje bezpieczeństwo i komfort.

Pas biodrowy zsuń na uda, a następnie dociągnij do bioder. W ten sposób praktycznie nie ma on kontaktu z brzuchem i nie stanowi zagrożenia. Górnej części pasa nie przekładaj pod ramię i nie zsuwaj, umieść go prawidłowo między piersiami. W sprzedaży dostępne są również specjalne pasy dla kobiet w ciąży. Jeśli czujesz się dobrze – nie ma jakichkolwiek przeciwwskazań do prowadzenia samochodu.

Wraz z rozwojem ciąży możesz zacząć odczuwać dyskomfort, najtrudniejsze są ostatnie miesiące. Moment gdy zaczniesz mieć problem z wsiadaniem i wysiadaniem z samochodu, będzie Ci niewygodnie za kierownicą to sygnał, że najwyższy czas na zmianę środka transportu i mniej aktywne oczekiwanie na dziecko.

Czwarty, piąty i szósty miesiąc to najbardziej komfortowy etap. Mijają początkowe dolegliwości, tak charakterystyczne dla pierwszego trymestru, a jeszcze nie jesteś na tyle zmęczona i ociężała, by nie móc cieszyć się oczekiwaniem na narodziny maluszka. Sama zobaczysz, jak stopniowo Twoje samopoczucie, zarówno fizyczne, jak i psychiczne, poprawi się. Poza tym właśnie w II trymestrze poczujesz pierwsze ruchy dziecka!

• odwiedź dentystę – plombowanie i leczenie kanałowe nie jest dla maluszka niebezpieczne, a w II i III trymestrze ciąży możesz bez obaw skorzystać ze znieczulenia;
• jedz dla dwojga, a nie za dwoje – trzeba dostarczać organizmowi ważnych składników i kalorii, zachowując różnorodność produktów, dlatego wybieraj produkty zbożowe, dużo warzyw i owoców, a mniej mięsa, tak by zyskały na tym nie Twoje biodra, a Twoje dziecko;
• pij 3-4 szklanki mleka;
• spraw sobie ubrania ciążowe;
• ruszaj się – będziesz lepiej się czuła, a systematyczne ćwiczenia zapewnią Ci lżejszy poród, możesz uprawiać spacery, gimnastykę, pływanie;
• pamiętaj o prawidłowym zapinaniu pasów podczas jazdy samochodem.

• słodyczy – gdyż fundują nadwagę, a tym samym podwyższone ciśnie nie, zatrzymują wodę w organizmie i powodują niedobór potasu;
• sportu o podwyższonym ryzyku upadku – dlatego nie zalecamy jazdy: konnej, na nartach, rolkach, na rowerze czy biegania długodystansowego;
• podróżowania samolotem lub wypadu w góry bez konsultacji z lekarzem.

• przy nadwrażliwości i krwawieniu dziąseł stosuj miękką szczoteczkę i specjalne pasty do wrażliwych dziąseł;
• jeśli dokucza Ci zgaga, jedz 5-6 mniejszych posiłków , neutralizuj kwas żołądkowy pijąc zimne mleko i jogurt, jedz cukierki miętowe, dopuszczalne są preparaty dostępne bez recepty takie jak np. Rennie;
• aby zminimalizować skurcze mięśni, najczęściej łydek, które są skutkiem zmian w składzie jonowym krwi (w efekcie fizjologicznych zmian w oddychaniu), postaraj się urozmaicić dietę, bo możesz mieć za mało magnezu, witaminy B, potasu i wapnia – a kiedy mocno boli, stań na podłodze, uginając nogi w kolanach, a podeszwy stóp mocno przyciśnij do podłogi. Twój lekarz może też zalecić preparaty, które uzupełnią brakujące mikroelementy;
• gdy skarżysz się na bóle pleców, unikaj długiego stania, staraj się siedzieć z wyprostowanymi plecami, śpij na twardym materacu, zaprzyjaźni j się z butami na niskich obcasach, a jeśli musisz coś podnieść, ugnij wpierw kolana.

• nagły i silny obrzęk rąk, twarzy i powiek lub nagłe i znaczne przybranie na wadze – jeśli towarzyszy im silny ból głowy , może to wskazywać na stan przedrzucawkowy
• zakłócenie widzenia

Pojawiają się zawiązki zębowe. Paluszki rąk i nóg są już ukształtowane. Malec ćwiczy odruch ssania i połykania. fika koziołki, ćwicząc mięśnie oraz koordynację ruchów i zmysł równowagi. Doskonali też dotyk, gładząc się po twarzy.

Skóra jest jeszcze przezroczysta, prześwitują przez nią naczynia krwionośne.

• czy szpital oferuje poród rodzinny – jeśli tak, to kto z bliskich Ci osób może asystować przy porodzie?
• jakie rodzaje znieczulenia oferuje szpital (masaż, ciepła kąpiel, znieczulenie zewnątrzoponowe)?
• czy jest przy szpitalu szkoła rodzenia?
• czy jest możliwość rodzenia w różnych pozycjach?
• co gwarantuje po porodzie Tobie i dziecku?
• czy po porodzie dziecko przebywa na sali razem z Tobą?
• czy w szpitalu jest poradnia laktacyjna?
• czy jest kontakt z dzieckiem bezpośrednio po porodzie?
• czy personel medyczny zaopiekuje się dzieckiem przez kilka godzin, żebyś mogła odpocząć po porodzie?
• czy będzie Cię mogło odwiedzać starsze dziecko?
• Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości zapytaj swojego lekarza on najlepiej doradzi Ci jak wybrać szpital oraz opowie o porodach w szpitalu Medicover.

Jego ciałko jest pokryte delikatnym meszkiem, na główce rosną włoski, pojawiają się jasne brwi i rzęsy. Skóra zaczyna wytwarzać maź płodową, chroniącą ją przed wysuszającym działaniem wód płodowych.

Wykształcają się płuca, ale dziecko nie potrafi jeszcze oddychać. Doskonali się budowa i praca układu nerwowego.

Jest to świetny moment, by zapisać się do szkoły rodzenia. Nie jest obowiązkowa i nie uczęszczając na takie zajęcia, także dasz sobie radę podczas po rodu. Jednak uzyskane na zajęciach informacje i zdobyte umiejętności pozwolą Ci bardziej świadomie, pewniej i spokojniej przejść przez okres porodu oraz pierwsze tygodnie życia Twojego dziecka. Szkoła pomoże również przygotować się do nowej roli – ojcu dziecka. Na pewno masz sporo wątpliwości i pytań, na które powinni odpowiedzieć profesjonaliści – lekarz położnik, anestezjolog, pediatra-neonatolog i doświadczona położna.

Obok teorii ważne są ćwiczenia, jak na przykład kontrola nad oddechem, przydatna w pierwszej fazie porodu, czy prezentacja sposobów minimalizowania bólu i stosowanych technik relaksacji porodowej. zajęcia w szkole są poświęcone także pielęgnacji noworodka i kar mieniu piersią.

Świeżo upieczeni rodzice często obawiają się chwili, gdy wrócą d o domu i będą po raz pierwszy zajmować się swoim maleńkim dzieckiem. Wcześniejsze poznanie za biegów pielęgnacyjnych, takich jak kąpiel, przewijanie, połączone z informacjami na temat naturalnych odruchów i zachowań noworodka to niezwykle przydatne umiejętności. Samodzielne ćwiczenia, pod czujnym okiem położnej, sprawią, że nie będzie już problem ów z pielęgnacją.

Mierzy więc 30 cm. Nareszcie otwiera oczy. zaczyna mrugać. Jego skóra jest jeszcze bardzo cienka i przezroczysta, ale pod nią tworzy się już warstewka tłuszczu.

Maleństwo jest też bardzo aktywne: przekręca się, zgina oraz prostuje rączki i nóżki. Masz wrażenie, że „kopie”, a to tylko zmiana pozycji.

Urodzenie dziecka jest niezwykle emocjonalnym i fizycznym przeżyciem, a doświadczanie go z kimś bliskim czyni ten akt zarówno bardziej szczególnym, jak i ułatwia przetrwanie narastającego zmęczenia. Nawet najbardziej samodzielna kobieta potrzebuje wtedy wsparcia psychicznego i poczucie bezpieczeństwa. Warto wcześniej zastanowić się, kogo chcesz poprosić o towarzyszenie Ci w trakcie porodu.

Wybór kobiety pada zwykle na ojca dziecka, gdyż jest on zaangażowany w ciążę od samego początku. Jeśli jednak masz wrażenie, że przyszły tata nie podoła temu wyzwaniu, pomyśl czy w roli osoby towarzyszącej nie chciałabyś widzieć swojej mamy , siostry lub przyjaciółki. Ważne jest, byś miała do tej osoby zaufanie. Chodzi o to, by jej obecność była dla Ciebie rzeczywistym wsparciem, a nie utrudnieniem w czasie porodu.

Porozmawiaj o tym ze swoim partnerem i wspólnie podejmijcie decyzję, kto najlepiej zda egzamin, dodając Ci otuchy i energii, w czasie przychodzenia na świat Waszego dziecka.

• chodzić z Tobą na zajęcia w Szkole dla rodziców, dzięki czemu dowie się o zmianach jakie zachodzą w Twoim organizmie w trakcie ciąży i porodu;
• ćwiczyć z Tobą oddychanie i techniki relaksacyjne, by móc kierować Tobą w trackie porodu;
• poznać podstawowe techniki masażu redukującego ból porodowy;
• poznać szpital w którym będziesz rodzić oraz Twojego lekarza i położną;
• być świadoma Twoich potrzeb i wyborów związanych z porodem, tak żeby w jego trakcie móc przekazać Twoje życzenia personelowi medycznemu.

Ale przecież, to nadal Ty. Dżinsy, praca, a nawet tańce na stole – wszystko, za czym tęsknisz – poczeka. Twoje życie się zmieni, ale bez obaw, na lepsze, nie na gorsze.

Będzie bogatsze, pełne radości, niesamowitych odkryć i miłości, której nie da się porównać z żadną inną.

• spaceruj, bo to jest rodzaj gimnastyki,
• w 7. i 8. miesiącu zrób wszystkie niezbędne zakupy dla siebie i dziecka,
• zajmuj się domem, ale z umiarem,
• nadal pracuj, jeśli dobrze się czujesz,
• spraw sobie jakiś prezent – poprawisz w ten sposób swój nastrój, co sprzyja także Twojemu dziecku,
• staraj się wysypiać,
• uśmiechaj się, nawet kiedy biegniesz po raz piętnasty do toalety – traktując drobne uciążliwości z humorem, łatwiej je pokonasz.

• soli – bo zatrzymuje wodę w organizmie,
• objadania się wieczorem – ciężki żołądek utrudni Ci zasypianie,
• słodyczy – zamień je z dobrym skutkiem na owoce,
• prowadzenia samochodu pod koniec trymestru – zrezygnuj z kierowania nawet wcześniej, jeśli nie czujesz się najlepiej,
• unikaj stresu – masz pełne prawo wymagać spokoju wokół siebie.

• bóle podbrzusza – nieregularne i krótko trwające kłucia są normalne, natomiast zgłoś się do lekarza, jeśli są regularne, trwają długo, a brzuch robi się twardy;
• nasilające się upławy – są naturalnym zjawiskiem na tym etapie, powiedz o nich lekarzowi wówczas, gdy wydzielina zmienia zapach lub barwę, alb o jeśli czujesz z tego powodu dyskomfort;
• płytki, przyspieszony oddech – Twoje maleństwo jest już spore, więc uciska przeponę i płuca; dlatego nie grab się, śpij w pozycji półsiedzącej na poduszkach i spokojnie czekaj, aż brzuch się obniży;
• parcie na pęcherz – to efekt obniżenia się brzucha i ucisku dziecka na Twój pęcherz, jednak nie staraj się wstrzymywać moczu, ponieważ zwiększa to ryzyko infekcji dróg moczowych, korzystaj z wkładek higienicznych i ćwicz dno macicy;
• obolałe żebra – no cóż, jest Wam coraz ciaśniej i Twoje maleństwo robi, co może, by rozprostować rączki i nóżki, więc zmień pozycję, np. ułóż się na boku, przeciągnij, zrób koci grzbiet;
• obrzęki – zmniejszą się, jeśli będziesz odpoczywać z lekko uniesionymi nogami, poza tym nie siedź w jednej pozycji, unikaj skarpetek z ciasnym ściągaczem i przyciasnych butów;
• swędzenie brzucha – spowodowane jest rozciąganiem skóry, można zmniejszyć dyskomfort, smarując ją nawilżającymi i natłuszczającymi balsamami;
• w przypadku nasilenia się objawów zgłoś się do lekarza (to może być cholestaza).

• nagłe pogorszenie wzroku i silny ból głowy – to mogą być objawy stanu przedrzucawkowego;
• krwawienie z dróg rodnych – zawsze wymagają wyjaśnienia;
• wyciekanie albo sączenie się płynu – to może świadczyć o przedwczesnym pęknięciu błon płodowych;
• spada częstotliwość ruchów dziecka (tzn. pewnego dnia dziecko rusza się znacznie mniej niż poprzedniego, następnego jeszcze mniej) – powinnaś zgłosić się do lekarza, natomiast chcąc dobrze ocenić sytuację, wypełniaj systematycznie kartę ruchów płodu w Twojej karcie poprowadzenia ciąży;
• gwałtowne ruchy – jeśli rzeczywiście masz wrażenie, że malec rusza się bardzo gwałtownie, jedź do lekarza, by upewnić się, czy wszystko jest w porządku.

Maleństwo gromadzi tkankę tłuszczową. Jego płuca zaczynają wytwarzać tzw. surfaktant, czyli substancję wyściełającą pęcherzyki płucne, aby się nie sklejały.

Dziecko potrafi już ssać kciuk. Odróżnia smaki słodki i kwaśny. reaguje też na światło i dźwięk. Może nawet płakać.

Spisanie wszystkich myśli, o tym jak chciałabyś odbyć poród da Ci poczucie kontroli, a jednocześnie pozwoli zapanować nad lękiem. Przy okazji Twój partner dowie się, jak może Cię wspierać. Przygotowując plan porodu, spróbuj odpowiedzieć m.in. na takie pytania:

• gdzie i w jaki sposób chciałabyś urodzić (w łóżku, na fotelu, n a materacu)?
• czy chcesz, by ktoś był obecny przy porodzie (mąż, partner , mama, przyjaciel, przyjaciółka) i czy przez cały czas lub tylko w jakimś konkretnym momencie?
• jakie środki znieczulające preferujesz (znieczulenie zewnątrzoponowe, masaże, kąpiel w ciepłej wodzie)?
• kto powinien przeciąć pępowinę?
• czy chcesz, aby po porodzie dziecko było położone na Twoim brzuchu?
• kiedy chcesz karmić dziecko po porodzie – pamiętaj, że zalecane jest karmienie piersią?

Oczywiście nie jest możliwe zaplanowanie wszystkich okoliczności zakończenia porodu, ale spisanie tego planu będzie bardzo pomocne. Pozwoli personelowi szpitala na szybkie działanie, bez potrzeby zmuszania Ciebie do podejmowania decyzji. Bądź jednak elastyczna, bo czasem lepiej zweryfikować swoje zamierzenia.

W macicy ma już coraz mniej miejsca, dlatego podkurcza nóżki; uwielbia zakładać je na głowę. Gdy stara się je prostować, na Twoim brzuchu pojawia się „wzgórek”. Dziecko zapamiętuje Twój głos i rytm bicia serca. Po porodzie będzie spokojnie zasypiało, przytulając się do Ciebie.

Odczuwając coraz bardziej ruchy płodu, możesz mieć w związku z tym większe dolegliwości – podobnie jak w 7. miesiącu. Natomiast jeżeli pojawiają się skurcze macicy, bolesność, plamienie, krwawienie lub odpływanie płynu owodniowego, koniecznie skontaktuj się z lekarzem lub szpitalem – to może być poród przedwczesny.

Są rzeczy, które trudno opisać. Wśród nich jest poród i to, co w jego trakcie czujesz.

Jak już wiesz, istnieją sposoby, które pozwalają pokonać ból wywołany przez skurcze porodowe. ćwiczenia, podobnie jak metody relaksacji i techniki efektywnego oddechu poznasz w trakcie zajęć w Szkole dla rodziców. Skuteczne są także – stosowane w Szpitalu Medicover – masaże, ucisk na spustowe punkty bólowe oraz relaksujący wpływ jacuzzi. Jednak żaden sposób nie daje gwarancji całkowicie bezbolesnego porodu. Lepiej więc poprosić o znieczulenie, niż kontynuować bolesny i skrajnie wyczerpujący poród.

Wśród farmakologicznych metod łagodzenia bólu za najskuteczniejsze i najbezpieczniejsze uważane jest znieczulenie zewnątrzoponowe ciągłe, które polega na zablokowaniu nerwów odpowiedzialnych za przekazywanie bodźców bólowych z macicy do mózgu. O szczegóły zapytaj podczas spotkania z anestezjologiem. Takie spotkanie jest standardem w zakresie opieki nad pacjentką przygotowująca się do porodu w Szpitalu Medicover.

Cały czas rozwija się, więc jego „domek” staje się za ciasny.

Niebawem da znać, że chce go opuścić.

Nawet jeżeli to nic poważnego i nie zostaniesz w szpitalu, to będziesz wiedziała, że dziecko jest bezpieczne. Oto sygnały, które świadczą o tym, że powinnaś jechać do szpitala, bo prawdopodobnie rozpoczął się poród:

• odpłynięcie płynu owodniowego – pęcherz płodowy pęka pod wpływ em ucisku maluszka, który „wciska się” do kanału rodnego;
• regularne skurcze – te porodowe występują nie rzadziej niż co 15-10 minut i trwają na początku 30, a potem nawet 75 sekund;
• skurcze przepowiadające mogą też mocno boleć, ale po około godzinie znikają, natomiast porodowe nasilają się;
• dziwne samopoczucie – w okolicy wyznaczonego terminu porodu pewnie codziennie czujesz się dziwnie, czekając na skurcze, wsłuchując się w swój organizmi odpowiadając na pytanie, czy to już, możesz być bardzo zdenerwowana, napięta lub przeciw nie – skupiona i gotowa do pracy.