Pierwsza faza porodu naturalnego jest najdłuższa. U pierworódek ponadto trwa ona dłużej niż u kobiet, które wcześniej rodziły. Skurcze parte zaczynają się na dobre w drugiej fazie, gdy dochodzi do pełnego rozwarcia macicy. To wtedy maluch przychodzi na świat. Kobieta po urodzeniu dziecka musi jeszcze wydalić łożysko, a potem pozostać na obserwacji na sali poporodowej. Jak wyglądają poszczególne okresy porodu?
Zwiastuny rychłego rozwiązania pojawiają się już na kilka tygodni przed porodem. Są to skurcze przepowiadające, dzięki którym wiadomo, że malec przygotowuje się powoli do przyjścia na świat. Nie jest to jednak typowy objaw porodu. O nadchodzących narodzinach świadczą odejście wód płodowych i regularne skurcze. W takich chwilach rzadko pamięta się o rzeczach, które trzeba ze sobą zabrać, dlatego niezbędne dokumenty i ubrania warto przygotować wcześniej.
Rozwiązanie ciąży dzieli się na 4 fazy, nazywane fachowo okresami porodu. Pierwsza faza jest najdłuższa. U pierworódek trwa nawet 10–16 godzin. U kobiet, które wcześniej rodziły, ten etap skraca się mniej więcej do 9 godzin. Podane wartości są jedynie orientacyjne, ponieważ przebiegu rozwiązania nie da się przewidzieć. Pierwszy okres porodu to kilku(nasto)godzinna czynność skurczowa. Początkowo jest ona delikatna, choć odczucia rodzącej zależą od wysokości jej progu bólu. W tym czasie szyjka macicy skraca się i rozwiera, a intensywność i długość skurczy powoli narasta. Jeśli pojawiają się one co 7-10 minut i trwają kilkadziesiąt sekund, to na pewno dobry moment na to, aby pojawić się na porodówce. O ile czas na to pozwoli, u ciężarnej wykonuje się KTG i mierzy rozwarcie szyjki macicy. Musi dojść ono do 10 centymetrów, aby maluch mógł przyjść na świat.
Drugi okres porodu jest o wiele krótszy, niż pierwszy, ale to nie znaczy, że mniej wyczerpujący dla kobiety. Na ogół nie trwa dłużej, niż dwie godziny. Jeśli matka nie jest w stanie urodzić siłami natury, może to być wskazaniem do przeprowadzenia u niej zabiegu cesarskiego cięcia. W drugiej fazie porodu kobieta ma już pełne rozwarcie, a bóle porodowe przybierają u niej postać skurczy partych. W momentach, gdy są one bardzo bolesne, kobieta powinna wypychać dziecko. Zjawisko to określa się mianem szczytu skurczu partego i uważa się je za najbardziej efektywne, jeśli chodzi o wypieranie. Czasami konieczne jest nacięcie krocza rodzącej, aby ułatwić i skrócić jej poród. Decyzję o tym podejmuje położna w porozumieniu z lekarzem. Po kilku bolesnych skurczach na świecie pojawia się dziecko. Jest to koniec drugiego okresu porodu, ale nie koniec wszystkich jego etapów.
W trzecim okresie porodu nie ma mowy o bolesnych skurczach. Jest to etap, gdy kobieta powinna wydalić łożysko, a dziecku musi zostać odcięta pępowina. Łożysko jest narządem przejściowym i jedynym łącznikiem matki z dzieckiem. Odpowiada za prawidłowy przebieg ciąży, a jego funkcją jest przede wszystkim wymiana gazowa i dostarczanie substancji odżywczych dziecku będącemu w brzuchu. Gdy nie działa prawidłowo, przebieg ciąży może być zakłócony.
Łożysko towarzyszy matce oraz dziecku do dnia jego narodzin. W trzecim okresie porodu kobieta musi je wyprzeć. Skurcz, który jest odpowiedzialny za ten moment, nie jest już tak silny i bolesny, jak wcześniejsze parcie. Do urodzenia łożyska dochodzi zwykle po jednym skurczu. Lekarz musi ocenić jego stan i upewnić się, czy jest ono w jednym kawałku. Jeśli fragmenty łożyska pozostaną wewnątrz macicy, konieczne będzie jej łyżeczkowanie. Łożysko musi być wydalone w całości, ponieważ dzięki temu macica kobiety zacznie się obkurczać, a ona sama będzie mogła karmić piersią. Jeśli z łożyskiem jest wszystko w porządku, kobiecie zszywa się nacięte krocze, o ile taka sytuacja miała miejsce. Będzie ona musiała zjawić się po 7 dniach, żeby ściągnąć założone szwy. Trzeci okres porodu to przedostatnia faza rozwiązania.
Czwarty okres porodu jest dla kobiety najprzyjemniejszy, ponieważ spędza go na sali porodowej, gdzie jest poddawana obserwacji. Fakt, że podczas porodu nie wystąpiły żadne komplikacje, nie daje kobiecie w połogu żadnej gwarancji na to, że nie wystąpią one po jego zakończeniu. Obserwacja na sali poporodowej trwa około 2 godzin. Potem mama i maluch są przenoszeni na normalną salę.
Poród jest dla kobiety i jej najbliższych niezapomnianym przeżyciem. Mimo że towarzyszące mu odczucia w wielu momentach nie są przyjemne, narodziny dziecka zwykle rekompensują wszelkie przeciwności. Po porodzie fizjologicznym matka i noworodek pozostają w szpitalu co najmniej przez 2 doby. Jeśli nie ma przeciwwskazań, po tym czasie można wrócić z dzieckiem do domu.
Zobacz także: Pierwsza miesiączka po porodzie. Kiedy można się jej spodziewać?
Polityka cookiesStrona używa plików cookies. Dowiedz się więcej o celu ich używania i zmianie ustawień cookies w przeglądarce. Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na używanie cookies.
Rozumiem Więcej informacji
