Wszystkie metody cesarskiego cięcia, choć różnią się od siebie, mają wspólny cel. Technika zabiegu oraz zalecenia po operacji dobierane są indywidualnie i zależą m.in. od mnogości ciąży. Na sali oraz po porodzie kobiecie towarzyszy zespół specjalistów.
Cesarskie cięcie to jedna z najbardziej powszechnych w położnictwie operacji chirurgicznych. Zabieg polega na wydobyciu dziecka z łona matki poprzez rozcięcie jej powłok brzusznych i macicy w okolicy trzonu i szyjki.
Jest wiele wskazań o charakterze położniczym i pozapołożniczym do cesarskiego cięcia. Zwykle wykonuje się je wtedy, kiedy poród naturalny jest niemożliwy lub przebiega w sposób nieprawidłowy. W niektórych ośrodkach kobiety mogą także świadomie wybrać operację tego typu, a przesłanką do podjęcia takiej decyzji jest najczęściej strach przed bólem porodowym. Historia cesarki jest długa i sięga starożytności, choć pierwsze cesarskie cięcie na zdrowej kobiecie zakończone powodzeniem było przeprowadzone dopiero w okolicach XVI w.
Operację rozpoczyna się od podania ciężarnej kobiecie znieczulenia. W zależności od potrzeb rodzącej oraz wskazań medycznych można zastosować znieczulenie ogólne, w wyniku którego matka jest nieprzytomna i zostaje pod narkozą przez cały okres zabiegu, bądź znieczulenie podpajęczynówkowe. Pozwala ono zachować świadomość i uczestniczyć w porodzie, ale nie odczuwać przy tym bólu. W jego wyniku przyszła mama może jednak doświadczyć uczucia szarpania i ciągnięcia w czasie operacji.
Kolejnym etapem jest cewnikowanie pęcherza moczowego w celu jego regularnego opróżniania, aby nie stanowił przeszkody podczas wydobycia dziecka i ewentualnie alarmował, jeśli struktury układu moczowego zostaną naruszone.
Jak przebiega cesarskie cięcie? Skóra brzucha kobiety zostaje zdezynfekowana w odpowiednim miejscu. Na jej ciało nakładane jest specjalne okrycie. Istotę zabiegu stanowi rozcięcie powłok brzucha w dolnej jego części na długości ok. 15 cm, a następnie rozchylanie kolejnych tkanek, aż do macicy. Lekarz wydobywa dziecko ręcznie, co zwykle nie trwa długo, chyba że maluch jest ułożony nietypowo lub pojawią się inne komplikacje.
Poród przez cesarskie cięcie w dalszej fazie obejmuje zaciśnięcie pępowiny I jej i przecięcie, a także urodzenie/wydobycie łożyska. Zabieg kończy zeszycie macicy, kontrola narządów jamy brzusznej i zszycie pozostałych struktur.
Rozcięcie oraz wydobycie dziecka w prawidłowo przebiegającej ciąży i podczas operacji bez problemów zajmuje kilka minut. Najdłuższą część stanowi szycie. Cała procedura zwykle nie trwa dłużej niż 40–50 minut, a pobyt na sali zabiegowej zajmuje raptem 1 godzinę wraz z podaniem znieczulenia i przygotowaniem pacjentki. Kiedy dziecko pojawi się na świecie i zostanie oddzielone od mamy, zostaje przekazane do rąk neonatologów, gdzie przechodzi niezbędne testy funkcjonalne (ocena w skali Apgar) i badania funkcji życiowych. Następie maluch jest przekazywany mamie i tacie (osobie towarzyszącej) . Pacjentce w znieczuleniu ogólnympod narkozą przekazuje się dziecko po odzyskaniu przez nią świadomości.
Ostatnią fazą jest pobyt na sali pooperacyjnej pod obserwacją lekarza i położnej. W tym czasie może odbyć się już pierwsze karmienie. Czasem potrzeba kilku godzin, by kobieta odzyskała pełne czucie i siły. Rekonwalescencję mogą wspierać leki oraz witaminy i minerały (najczęściej w formie kroplówek), a kontrolę zdrowia umożliwiają regularne pomiary ciśnienia, temperatury oraz saturacji. Obserwowana jest także rana pooperacyjna, charakter krwawienia z dróg rodncyh i konsystencja macicy. Pionizacja młodej mamy jest możliwa po ustąpieniu znieczulenia.
Zanim ciężarna zgłosi się do szpitala, powinna odpowiednio przygotować swoje ciało. Ważna jest m.in. higiena. W tym celu dobrze jest dzień wcześniej wziąć kąpiel z kosmetykami o neutralnym pH, a krem nawilżający nałożyć tylko na twarz. Do zabiegu należy zdjąć biżuterię, zmyć makijaż i ciemny lakier z paznokci. Nie jest natomiast zabronione golenie czy depilacja miejsc intymnych.
Ważna jest też dieta przed operacją. W okresie zbliżającego się zabiegu dobrze jest wzbogacić menu o dania rybne i mięsne, naturalne soki i wodę oraz jarzyny. Bogata w składniki odżywcze żywność korzystnie wpłynie na proces rekonwalescencji pooperacyjnej. Minimum 6 godzin przed porodem wskazany jest post, ale najlepiej wstrzymać się od jedzenia i picia nieco dłużej. Jeśli ciężarna przyjmuje leki, lekarz udzieli jej indywidualnych wskazówek co do ich przyjmowania w tym czasie. Ciężarna powinna przybyć na oddział położniczy w dniu planowanego porodu.
Polityka cookiesStrona używa plików cookies. Dowiedz się więcej o celu ich używania i zmianie ustawień cookies w przeglądarce. Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na używanie cookies.
Rozumiem Więcej informacji
